Mijn derde camera was een Panasonic NV-G5500. Op een kleinigheidje na kan ik over deze camera alleen maar lovend zijn. Om met het minpunt te beginnen. De camera heeft een beperkte stand-by. Na enige tijd schakelt de camera
uit. Als men wilt gaan filmen duurt het inschakelen lang, zodat men net te laat kan zijn voor de opname. Voor het overige niets dan lof. Het is een DV camera, dus met kleine casettebandjes. Beeld overbrengen naar de computer gebeurt weer met een fire-wire.
Men kan met deze camera bijna onbeperkt in de stand automatisch filmen. De Leica-lens zorgt voor haarscherp beeld. Ook bij inzoemen blijft het beeld scherp. Ik heb alleen bij veel licht in de stand manual gefilmd, met een hogere sluitertijd en handmatig scherpstellen.
Vaak heb ik de camera gebruikt in combinatie met een groothoeklens. Men kan met de camera ook fotograferen, met een resolutie van 4,0 Mega pixels. De foto's worden opgeslagen op een SD kaartje. Als men het gewicht en de afmeting voor lief neemt, is het een
geweldige camera. In juni 2013, tijdens een vakantie in Wales (Gr.Br.) hebben mijn vrouw en ik de hoogste berg, de Snowdon beklommen. Tijdens deze beklimming kwamen we in een hevige regenbui terecht. Er was geen enkele schuilmogelijkheid. Al onze kleding was
doorweekt. Helaas ook de camera. Het LCD scherm werkte niet meer. Ik heb de camera nog ter reparatie aangeboden bij een gespecialiseerd bedrijf, maar het LCD scherm was niet te repareren. Toch nog een minpunt voor deze camera. Hij kan niet tegen vocht.